************

یکی دیگر ازآداب و رسوم رایج قبل از عید "زیارت اهل قبور"است. بسیاری از مردم بر این عقیده هستند که باید آخرین پنج شنبه ی سال با زیارت درگذشتگان یادی از آن ها کرد. این باور تقریباً همه جا مرسوم است که در شب عید یا آخرین پنج شنبه، درگذشتگان و در واقع، فروران را استقبال می کنند و برای شادی آن ها انواع غذاها(بستگی به زمان، مکان، موقعیت، وضعیت مالی و... دارد.) را تدارک می بینند و حتی در مناطقی مرسوم است"شیربرنج"درست کنند و این غذاهای تدارک دیده شده را به عنوان "خیرات"می شناسیم. ریشه یابی: در فرهنگ دینی، مردم معتقد به خیرات و مبرات و انجام کارهای نیک به نیت درگذشتگان هستند و نه تنها در دین اسلام که در تمامی ادیان، این مطلب مورد تایید است. البته در ایران باستان هم این رسم خیرات به نیت مردگان برگرفته از آیین زرتشت وجود داشته و دادن خیرات و صدقات در عید نوروز، نخستین مرحله ی هموندی و هم شکلی این جشن با جشن باستانی(فروردگان)است. جشن فروردگان، جشنی بوده که ایرانیان باستان به مناسبت گرامی داشت ارواح درگذشتگان خود برگزار می کردند. سبزه، پرورش دادن: این کار در اصل نمادی نمایشی از آفرینش است. سبزه، پرورش دادن درواقع، تکرار القای یک باور امیدبخش است. یعنی همان گونه که در سال نو، نخستین خاطره ی آفرینش تکرار می شود پس مردگان نیز می توانند زندگی یابند و به جهان بازگردند. رسم یادکردن از مردگان و بزرگ داشت ارواح آن ها نیز می تواند نمایانگر اعتقاد به جهان آخرت باشد. رسم است که معمولا به تعداد افراد خانواده اعم از کوچک و بزرگ، سبزه می کارند. گاهی افرادی معتقدند که سبزه کاشتن به آن ها نمی آید چرا که مواد کاشته شده یا سبز نمی شود و یا بعد مدتی خراب می شوند و به ثمر نمی نشیند. در این صورت از کسی می خواهند که برایشان برای مروای سال، سبزه بکارد. 🖍فرخنده نشاتی گروه تاریخ و ادبیات بیبهو