یکی از مراسم ویژه ی شب های ماه مبارک رمضان ، مراسم شب بیست و هفتم این ماه است که به آن *"هف مجتو"* گویند

در فرهنگ سنتی ما، زنان و دختران در این شب اغلب به صورت دسته جمعی برای برآورده شدن حاجت ، نیت کرده و به هفت مسجد می روند و دو رکعت نماز حاجت یا زیارتی می خوانند و برای برآورده شدن حاجت خود دعا کرده و نیز درب مسجد را به نیت مستجاب شدن خواسته ی خود ، باز و بسته می کنند. البته این مراسم با اندکی اختلاف ، مثل دوختن پیراهن مراد در مسجد توسط زن حاجتمند در بعضی شهرهای دیگر هم رواج دارد. البته در فضیلت معنوی این شب شکی نیست و در مفاتیح ، اعمال و دعاهای خاصی وارد شده از جمله خواندن دعاهای ویژه شبهای قدر. :purple_heart::yellow_heart::blue_heart::green_heart: در سالهای اخیر بعضی آداب و رسوم به این سنت قدیمی اضافه شده و در برخی مساجد که هجوم جمعیت زیاد است با دادن بسته بندی که شامل انواع خوراکی ها و قطعه ی کوچک پارچه ی سبز است از زنان ودختران مبلغی پول می گیرند. یکی دیگر ازمراسم ویژه ماه مبارک رمضان، مراسم شب بیست ویکم این ماه است. و آن خوردن *"کله پاچه"* است. مردم این کله را به نیت کله ی ابن ملجم می خورند و هنگام خوردن آن، ابن ملجم را لعنت می کنند. گاهی برخی خانواده ها برای ثواب یا برای خیرات اموات خود غذای کله پاچه تدارک دیده و افراد مومن روزه دار را برای افطاری دعوت می کنند. لازم به یادآوری است که قدیمی های بهبهان به این رسم *بیست و یکم کَله به کُم* هم می گفتد. https://telegram.me/joinchat/AAAAAD-vno7BGiPRGAxE4g در بعضی مناطق رسم کله خوردن در شب بیست و هفتم رمضان ، مرسوم بوده است. یکی دیگر از مراسمات سنتی ماه رمضان *"#مارمدونی"* است. ❣❣❣ این واژه محرف "ماه رمضانی" می باشد. اصطلاحا به مراسمی گفتته می شود که چند روز قبل از ماه رمضان یا اوایل آن، خانواده داماد به تناسب فصل ، نوبرانه ای برای خانواده عروس (#نامزد) می فرستادند که معمولا شامل یک گونی شکر ، یک قرابه گلاب یا بیدمشک و گاهی یک دست لباس کامل بود. :purple_heart::yellow_heart::blue_heart::green_heart: امروزه، بیش تر خانواده ها مقداری #زلبیا (با توجه به وسع مالی خود یا منزلت خانوادگی عروس) می فرستند. بیشتر مارمدونی ها در شب تولد امام حسن(ع) فرستاده می شود. انتخاب شیرینی از هر نوع و باتوجه به فصل، به نیت شیرینی طرفین و نیز رضایت طرفین ازاین وصلت می باشد. خانواده عروس هم در جواب این تحفه و هدایای فرستاده شده ، دریکی از شب های ماه رمضان افطاری مفصلی تدارک دیده و مردان وب زرگان طایفه داماد را دعوت می کردند. امروزه، معمولا این غذاها به خانه ی داماد فرستاده می شود تا هرطور خودشان صلاح می دانند ، استفاده کنند که معمولا بین آشنایان تقسیم می شود. https://telegram.me/joinchat/AAAAAD-vno7BGiPRGAxE4g مانند زلبیایی که برای خانواده عروس فرستاده می شود. به مجموعه این داد و ستدها *مارمدونی* گویند. یکی دیگر از رسوم ماه رمضان *"گره زدن ریسمان درشب احیا است"*. :purple_heart::yellow_heart::blue_heart::green_heart: زنها برای این شب نخ بلندی را تدارک دیده و با خواندن هر الغوث دعای جوشن ، به نخ یک گره می زنند. دعای جوشن صد بن دارد پس نخ هم صد گره دارد. @arjan671 بعصی هم مقداری نقل، نبات ،شکر و... در دست دارند و با خواندن هر الغوثی به آن می دمند. نخ یا نبات و... دعای خوانده شده را به نیت تبرک و شفا نگه می دارند. زنان شیرازی نخ الغوث را تا هنگام مرگ نگه می دارند تا لای کفن آنان گذاشته شود. در شهرستان سقز، برای تهیه نخ الغوث، از نخ پنبه ای استفاده می کنند که دختر باکره ای آن را تابیده باشد چون معتقدند این نخ حکم طلسم دارد و برای دفع چشم زخم به گردن اطفال خود می بندند. :purple_heart::yellow_heart::blue_heart::green_heart: حاجیه فرخنده نشاتی