فرهنگ عامّه به دو بخش کلی"عناصر مادّی و عناصر معنوی" تقسیم می شود که هرکدام هم دارای زیر شاخه های فرعی دیگری هستند. آداب و رسوم و آیین های ملّی و مذهبی از زیر مجموعه های عناصر معنوی هستند.

یکی از عناصر معنوی فرهنگ عامه در بهبهان در بخش آداب و رسوم وآیین های ملی و مذهبی، تهیه ی"دیم برشتی"در روز نیمه ی ماه شعبان و به مناسبت تولّد یگانه منجی عالم بشریت، امام عصر، مهدی موعود(عجّ)می باشد. دیم برشتی که به صورت"دُن برشتی/ دِم برشتَی/ دنگ برشتی"هم گفته می شود در اصل محرّف و تغییر شکل یافته ی"دانه برشتک/برشته"است. دیم برشتی نوعی از تنقلات و از انواع نذری های محلّی در بهبهان است، مرکّ از هفت نوع دانه ی خوراکی از قبیل"گندم، ذرت، کُلخُنگ، کنجد، باقلا، برنج و نخود". https://telegram.me/joinchat/AAAAAD-vno7BGiPRGAxE4g همه ی این مواد به جز کلخنگ را به مدت یک روز در مقداری آب نمک می خیسانند و بعد در تاوه کمی حرارت می دهند تا هم خشک شود و هم تُرد. سپس همه را با هم مخلوط کرده و برای تبرک به یکی از مکان های مقدس از جمله بارگاه امامزادگان برده و بعد از بسته بندی بین دوستان و آشنایان توزیع می کنند. البته امروز مواد دیگری غیر از این مواد مثل مغز بادام، مغز گردو و... به آن اضافه شده یا برخی از مواد آن کم شده است. معمولاً در این روز برای ادای نذر یا برآمدن حاجت روزه می گیرند و روزه باید تا شب باشد مثل 17 رجب(روز قندکنجی)نیست که تا ظهر باشد. گاهی برخی افراد بعد از ظهر این روز به در هفت خانه می روند که فردی محمد نام دارند و با گدایی کردن از آن ها، روزه ی خود را با ماده غذایی آن خانواده ها، افطار می کنند. جا دارد که پیشاپیش سلامی داشته باشیم خدمت مولایمان! سلام بر مهدی ستاره ی طالع و نجم ثاقب، سلام بر مهدی، مسیح مسیحا، عصاره ی عصر و صاحب شب قدر! مهدی جان! ای تک سوار جاده ی عدالت! ای فرزند راستین شهامت! باور کن قلبمان از اندوه دیرپای انتظار تو در هم فشرده شده و بغض غرورم از انتظار شکسته! مهدی جان! ما از دیار عاشقان توایم ای غایب از نظر اگرچه هر کجا می نگریم تو را می بینیم. مهدی جان! صبح جمعه را با ندبه ی دلتنگی تسکین می دهیم اما وای از غروب جمعه هایمان که بی تو رنگی ندارد. مهدی جان! تا کی باید شبنم ندبه را از گل های یاس سحری چید تا بتوان طلوع خورشید وجودت را نظاره گر شد؟! مهدی جان! تنها خدا بیت آخر طلوع قصیده ی بلند خورشید وجودت را می داند اما... ما هم برای پیشواز ظهورت، میدان دلمان را آب و جارو می کنیم و مژگان چشم ها را فرش قدم هایت. کرم نما و فرود آ که خانه، خانه ی توست 🖍 حاجیه فرخنده نشاتی