بخش عمده ای از شخصیت انسان را باورها و عقاید او تشکیل می دهد. قسمتی از این باورها از محیط و محل زندگی او نشات می گیرد. نویسنده بومی با نشان دادن باورهای مردم، خواننده را با قسمتی از خصوصیات و ویژگی هایشان آشنا می کند. پس فرهنگ هر ملتی مجموعه متنوعی از آیین ها، سنت ها، رسوم، باورها، اعتقادات، قصه ها و اسطوره های آن ملت است که در ژرف ترین لایه های روح جمعی آنان نفوذ دارد و در بزنگاه های فردی و جمعی، تاثیرات خود را بر جای می گذارد. هرچند این نکته را هم باید در نظر گرفت که پدیده های فرهنگی در گذر زمان دچار تغییر می شوند.

مثلاً برخی آیین های نوروز، یلدا یا دیگر مراسمی که به ما رسیده، در گذر زمان مواردی هم به آن ها اضافه شده یا در پاره ای موارد برخی قسمت ها کم رنگ شده است. نکته دیگر این که در بین آداب و رسوم، باورها و ... پاره ای موارد دیده می شود که در ارتباط با«زن» هستند. این رسوم می تواند مربوط به ازدواج، زایش، بیماری و حتی مرگ باشد. در این موارد نقش بسیار پررنگ زن جالب توجه است. اگرچه ممکن است گاهی مردان هم در نقطه ای از این باور ایستاده باشند، اما نقش اصلی مربوط به زنان و گاه کودکان است. پس تحقیق در فرهنگ عامه می تواند حرکتی موثر برای شناخت باورها، آیین ها و اعتقادات گذشتگان باشد. بر این اساس در ادامه پژوهش در فرهنگ شفاهی مردم بهبهان و به ویژه نقش زنان، در کتاب جلد سوم نقش زنان آداب و رسوم رایج در ماه رمضان، محرم، شعبان، عید نوروز و ... مورد بررسی قرار گرفته و سنت های رایج در این ایام چون« قند کنجی، دیم برشتی»و... توضیح داده شده است. زیرا مردم بهبهان در طول تاریخ پر فراز و نشیب خود از زمان های بسیار دور تاکنون همواره در پی حفظ آداب و سنن خود بوده اند. هدف از بیان این مطالب، حفظ و جمع آوری و ثبت و ضبط این مطالب از دستبرد زمانه است که گذر ایام گرد فراموشی بر آن ها نپاشد، هرچند چرخش روزگار به این مطالب رنگ بی رنگی زده است. پس تلاش ما بر آن است که تا جایی که در توان داریم در حفظ این آیین ها بکوشیم. خدای را سپاس گزارم به خاطر توفیق نوشتن و چاپ این کتاب جدید که هفدمین(17) کتاب از بنده در زمینه فرهنگ شفاهی مردم بهبهان است. با تمام وجود این بضاعت مزجات را به پیشگاه تمامی مردم شهرم، بهبهانی ها و بهبهان دوستان تقدیم می کنم، باشد که مقبول نگاه بلند آن ها افتد. :pencil2:فرخنده نشاتی تابستان 1402