با گشت و گذاری در دنیای ضرب المثل ها متوجه می شویم که برخی مثل ها، مستقیم یا غیرمستقیم به آداب و رسوم مردم اشاره دارند. اگرچه در دنیای کنونی برخی از آن آداب و رسوم کم رنگ شده یا شاید کاربردی نداشته باشند اما آثار آن ها را می توان از لابلای مثل های رایج در فرهنگ مردم جست و جو کرد.

شاید بارها و بارها ضرب المثل گاه به گاهی بشود شمبد به نوروز را شنیده یا حتی گفته باشید. این ضرب المثل بیانگر آداب و رسومی از ایرانیان باستان در عید نوروز است. در ایران باستان برای نوروز، رسم های خاصی وجود داشت، از به بار عام و خاص نشستن شاهنشاهی هخامنشی و صف زدن قراولان مخصوص در دو طرف او تا دیدار نمایندگان تمام کشورهای تابعه با هدایا و پیشکش های ویژه و حتی هدیه دادن شکر به یکدیگر در دوره ساسانی که به صورت هدیه و خرید انواع شیرینی در عید هنوز هم بین ما مرسوم است تا رسم سبزه کاشتن و... و در نهایت یکی از رسوم بامزه این بوده که هرگاه نوروز به شنبه می افتاد از رییس یهودیان چهارهزار درهم به عنوان هدیه می گرفتند. و شاید این یکی از دلایل و ریشه ضرب المثل فوق باشد. ذکر دلایل دیگر در این مجال اندک نمی گنجد. این ضرب المثل زمانی کاربرد دارد که بعد از مدت ها از کسی چیزی یا انجام کاری را بخواهند و او با وجود قدرت و توان برای انجام آن، امتناع کند یا با بی میلی و اکراه آن را انجام دهد. امسال علاوه بر تقارن بهار طبیعت و بهار قرآن، آغاز سال جدید را با آغازین روز هفته به فال نیک گرفته و از صمیم قلب برای رفع این بلا(کرونا) دست انابت به امید اجابت به درگاه خداوند بالا می بریم. سر از نو، روزی از نو، روز از نو، روزگار از نو تب خورشید از نو، زندگی از نو، بهار از نو :pencil2:حاجیه فرخنده نشاتی گروه ادبی بهبهان کهن اسفند ماه 1399